Bursa’da okuyan iki üniversite öğrencisi barınma sorunlarını ve başa çıkma yöntemlerini anlattı.
Her sene başı fahiş kira zamları, yükselen bir barınma krizi ile karşılaşıyoruz. Bu kriz üniversite öğrencilerine nasıl yansıyor? Yurtta ve evde kalma deneyimleri nasıl değişiyor? yurt ücretlerini ve ev kiralarını karşılarken nelerle karşılaşıyorlar?
Uludağ Üniversitesi İngilizce Öğretmenliği 4. sınıf öğrencisi Emir Akkuş ve Uludağ Üniversitesi Elektrik Elektronik bölümü 2. sınıf öğrencisi Mehmet Eren ile Bursa’daki öğrenci hayatlarını, barınma sorunlarını ve nasıl geçindiklerini konuştuk.
Emir ve Mehmet’in anlattıkları, Bursa’daki üniversite öğrencilerinin karşılaştığı barınma krizini gözler önüne seriyor. Yurtların yetersiz koşulları, sürekli artan kiralar ve öğrencilerin geçim sıkıntısı, üniversite öğrencisi gençlerin omuzlarındaki yükü her geçen gün ağırlaştırıyor. Şehirdeki iş imkanlarının sınırlı olması ve ev kiralarının yükselmesi, öğrencilerin ekonomik anlamda ayakta durmasını neredeyse imkansız hale getiriyor. Sonuç olarak, birçok öğrenci hem eğitim hayatlarını sürdürmek hem de temel ihtiyaçlarını karşılamak için borçlanıyor, düşük ücretli işlerde zorunda kalıyor.
“Yurt tamamlanmadan yerleştirildik”
Bursa’da yurt deneyimleriniz nasıl?
Emir Akkuş: Öğrenim hayatımın ilk 2 senesini Emir Sultan (şimdiki adı Süleyman Çelebi) yurdunda geçirdim.Ben yurdun E Blok’unda kalıyordum. Sonradan inşa edilen kocaman bir binaydı, koğuşa benziyordu. Hiç memnun değildik, yurt aslında tamamlanmamış iken bizi yerleştirmişlerdi.
Duşlarda sorun vardı, arkadaşlarımızın yurt odasına gidip duş alırdık. İnternet sorunu vardı, 7. kattaydım ben, modem o kadar geç kalmıştı ki biz kendi katımıza ustalardan öğrenip kendimiz modem takmıştık. Yurdun bize bir katkısı bu oldu altın bilezik kazandırdı.
Her yurt gibi bizde de bir yemek sorunu vardı tabii. Çok uzun yemek kuyrukları ve pis yemeklerle günümüz geçiyordu. Bir arkadaşımızın yemeğinden taş çıkması üzerine dişi kırılmıştı mesela. Olay üzerine yurttaki ilk eylem gerçekleşti, bir yürüyüş yapmıştık.
Yurdun şimdi iç yapısında bir değişiklik yapılmamış ama ranzalarla kapasite arttırmışlar ben neyseki en azında ranza görmedim.
Yurttan ayrılmak istesem de kendi rızamla çıkmadım. Bir gün yurt ücretini ödemeyi geciktirdim ve beni yurttan attılar. Bir gecede yurtsuz kaldım. Sordum ama almadılar ricacı da olmadım pek, bana eve çıkmak için bahane olmuş oldu.
“Üç kişilik oda ranzalı sistemle altı kişiye çıkarılmıştı”
Mehmet Eren: Süleyman Çelebi yurdunda bir sene kaldım. Uludağ Üniversitesi Elektrik Elektronik bölümü 2. sınıfa geçtiğinde eve çıkmaya karar verdim.
Yurtta sıcak su ve temiz su problemi sürekli vardı. Yemek problemi sürekli vardı. Üç kişilik olan ama ranzalı sistemle altı kişiliğe çevrilen bir odada kalıyordum. Bir kişiyle paylaşımlı çalışma masasını kullanıyordum. Liseyi tarikat yurdunda geçirdim. İlk fırsatta yurt hayatından kopmak için taşınmaya karar verdim.
“Günlük işlerde çalışıyorum”
Eve çıktığınızda koşullarınız nasıl oldu?
Mehmet Eren: 2+1 bir evde dört kişi yaşıyoruz. Ben salonda kalıyorum. Diğer üç arkadaşın yanına sonradan taşındım, eve giriş masrafım olmadı bu sebeple. Arkadaşlar eski kiracı olduğu için 12 bin TL kiramız.
Biraz ailenin verdiği harçlıkla biraz da çalışarak geçiniyorum. Günlük işlere, depo sayımlarına, ekstracı olarak garsonluk yapmaya vs gidiyorum, harçlığımı çıkarıyorum. Sürekli okulda yemek yiyorum en azından yemek masrafım olmuyor, ev alışverişi, dışarıda yemek yemek gibi masraflar işin içine girince geçinmem çokça zorlaşıyor.
“Ev kiraları iki öğrencinin karşılayacağı miktarda değil”
Emir Akkuş: İngilizce Öğretmenliği okuduğum için eğitim kurumlarında iş bulabildim. Başta çok ucuza çalıştım ama iki senenin ardından en azından deneyimim olduğu için ücret biraz artmış oldu böylece eve çıkmaya cesaret edebildim.
Eve çıkarken çok borçlandım, yetişkin birinin dertleriyle karşılaştık. Depozito, kira, emlakçı bedeli el mahkum borçlanmış oldum. Borçlar hala duruyor yerinde. Nispeten yine de şanslı biriyim ev konusunda 4+1 bir evde üç arkadaşımla kalıyorum normalde binadaki evler 25 bin iken biz öğrenci olduğumuz için kiramızı ev sahibi 15 bin’de tuttu. Ama muhtemelen bu sene evden çıkartılacağız.
Görüklü Köyü’nde yaşıyorum, öğrenciler için yapılmış bi yer aslında burası. Üniversitede ilk senemde buradaki evlerin kirası nispeten o kadar zorlamıyordu öğrencileri ama benim eve çıkacağım sene büyük bir fiyat artış yaşandı. 1+1’ler dokuz bin, 2+1’ler 13-15 bin TL arası oldu. Bursa’da bu fiyat iki öğrencinin karşılayabileceği bir meblağ değil. Metropollerin aksine iş imkanı yok denecek kadar az. Şehirden Görüklü’ye çalışıp dönemezsin, okuldan vazgeçmen lazım, Görüklü’de işe girersen de saatlik 45 tl gibi bir ücret ancak kazanabiliyorsun.
Ben şuan bir dil okulunda çalışıyorum ayrıca devletten kredi alıyorum. Bursa başvurduğumda babam yatalak hastaydı, annem çalışıyordu, malımız mülkümüz yoktu ama burs çıkmadı, kredi almak zorunda kaldım.
