*Selim Kara
Eskişehir’deki üniversite öğrencisi ile yaptığımız söyleşi, Eskişehir gibi bir öğrenci şehrinde bile KYK bursunun yetersiz kaldığını, öğrencilerin maddi sıkıntılarla nasıl baş etmeye çalıştığını gözler önüne serdi. Bu durumun, geleceğe dair öğrencilere daha büyük destekler sağlanması gerektiğini gösterdiği ise ortada.
Eskişehir Anadolu Üniversitesi’nde Halkla İlişkiler ve Reklamcılık bölümünde üçüncü sınıf öğrencisi olan M. Ali ile , KYK bursuyla yaşam mücadelesini konuştuk.
Üç arkadaşıyla birlikte bir öğrenci evinde yaşayan bu öğrenci, hem yaşam koşullarını hem de ekonomik zorlukları samimi bir şekilde paylaştı.
“Burs iki katına çıksa bile bu koşullarda yine yetersiz olur”
Gelir kaynakların neler? Aylık harcamaların ne kadar tutuyor?
M. Ali: KYK bursu dışında bir gelir kaynağım yok. Ailem ara sıra destek olmaya çalışıyor ama gelirleri çok yüksek değil. Babam çiftçi, annem ev hanımı, kardeşlerim de okuyor. Onların omzuna yük binmesin diye genelde burs ve krediyle idare etmeye çalışıyorum. Ancak yetmediği için garsonluk, etkinliklerde güvenlik gibi günlük ya da yarı zamanlı işler yapıyorum. Ek gelir olarak KYK bursu kadar para kazanıyorum diyebilirim. Buna rağmen geçinemediğimizi söyleyebilirim. KYK bursunun ne kadar olması gerektiği konuşulurken, hep kendi durumumu örnek veriyorum. Bir KYK bursu daha kazanıyorum ama bu bile yetmiyor. Dolayısıyla burs iki katına çıksa bile bu koşullarda yine yetersiz olur.
Ev kirasında bana düşen payla birlikte harcamalarım aylık 12-13 bin TL’ye çıkıyor. En büyük masraf elbette kira ama özellikle fatura giderleri beni her ay yeni gelen rakamlarla şaşırtıyor. Market alışverişini zaten uzun süredir sadece temel ihtiyaçlarla sınırlı tutuyorum. Yemekhanede yemek dışında özel günler hariç dışarıda yemek yemiyorum. Bu yüzden evde yemek yapmayı öğrendim; farklı tarifler deneye deneye adeta aşçılık yeteneklerim gelişti.
KYK bursu yeterli mi sence?
M. Ali: Bu soruyu artık çok komik buluyorum. Benim sadece ev kirasına verdiğim para KYK bursunu geçiyor. Eskişehir gibi bir öğrenci şehrinde bile fiyatlar hızla artıyor. KYK bursu temel ihtiyaçlarımı bile karşılamıyor.
Sosyalleşmeye bütçe ayırabiliyor musun?
M. Ali: Dışarıda vakit geçirmek artık lüks oldu. Bir kafede çay ya da kahve içmek bile bütçemi zorluyor. Biz de kendi çözümlerimizi bulduk. Sinemaya gidemiyoruz, ama evde sinema geceleri yapıyoruz. Vizyondaki filmleri bile evde oturup izliyoruz. Ayrıca ücretsiz etkinlikleri takip ediyoruz ya da kampanya döneminde konser bileti alıyoruz. Böylece 5-6 ay sonrasının etkinliğini ucuza getirebiliyoruz.
Yurt yerine evde kalmayı seçtiğim için pişman değilim. Ev ortamı daha özgür, istediğimiz gibi hareket edebiliyoruz. Ama masraflar çok fazla. Kira ve faturaları arkadaşlarla eşit bölüşüyoruz ama özellikle kışın doğalgaz faturası hepimizi strese sokuyor.
Bir öğrenci olarak kendime daha fazla şey katmak, hobilerimle ilgilenmek ya da alanımda kendimi geliştirecek kurslara katılmak istiyorum ama maddi koşullar buna izin vermiyor. Öğrencilik artık hayatta kalma mücadelesine dönüştü.”
